Showing posts with label Bahasan ka hiji. Show all posts
Showing posts with label Bahasan ka hiji. Show all posts

Wednesday, January 25, 2017

TANBIH

Dina danget iyeu Sireum Ateul ka papancenan ngadugikeun hiji Peringetan ti Muallif iyeu seratan/kitab, kumargi bilih aya kakaliruan pikeun awam, margi dina Hukum Akal aya ucapan atanapi bahasan Wajib jeung wenang atawa Jaiz.
Nya kitu deui dina

Hukum Syara' oge kapendak deui eta ucapan Wajib sareng Wenang atawa Ibaahah.


Tah didieu ulah nepi ka pahili.
Dupi ucapan Wajib dina hukum akal mah maksudna nyaeta, sakur-sakur perkara anu misti ayana (kudu aya) jeung Mustahil euweuhna, nyaeta sabalikna tina Mustahil,
Contona saperti ucapan/kecap : Alloh Wajib ka Sifatan ku Sifat Qudrot, ( Alloh Misti kawasana tur henteu kaharti ku Akal lamun henteu kawasa, jadi mustahi Apes/lemah.

Dupi kecap Wajib dina Hukum syara' mah nyaeta, anu misti di pigawena atawa dilaksanakeun nana sabalikna tinu Haram.
Saperti conto : Wajib Shalat, tah maksudna eta shalat teh nyaeta kudu di pigawe, mangka bakal disiksa lamun ditinggalkeun nana atawa teu di pigawena.

Dupi kecap Wenang dina hukum Akal, nyaeta anu kaharti ayana jeung euweuhna. 
Saperti ucapan : Wenang Alloh ngadamel iyeu Alam, tah didieu maksudna eta ucapan teh, Alloh ta'ala ngayakeun jeung ngeuwueuhkeun nana kana iyeu Alam teh eta kaharti jeung dibenerkeun ku Akal.

Dupi kecap Wenang dina hukum Syara' mah nyaeta, perkara anu di pigawena atawa henteu migawena, eta henteu jadi ganjaran jeung henteu ngajadikeun siksaan.
Contona saperti : Wenangna dahar, sare, sareng anu sanesna.

Jadi dimana anjeun/paramaos manggih kecap Wajib, Wenang( Jaiz) atawa Mustahil dina nyipatan Alloh atawa Rosulna, tah eta teh tangtu anu dimaksudna teh ceuk hukum Akal.
Jeung upama manggih kecap : Wajib ka sakabeh jalma Mukalaf kudu nganyahokeun Rukun Iman, atawa Wajib ka sakur-sakur jalma anu mukalaf, kudu ngalakonan shalat lima(5) waktu, tah tangtu eta mah anu dimaksud teh Wajib ceuk hukum syara', nyaeta lamun dipigawe diganjar, jeung lamun ditinggalkeun bakal disiksa.

Tah dugi ka dieu TAMMAT ( والله أعلم )
Tammat dina Muqoddimah iyeu kitab/ seratan. Tegesna tamat nerangkeun bahan-bahan pikeun nempuh dina nganyahokeun atawa ngambah kana ilmu Ushuluddin.

Salajengna bade ngabahas anu ngarupakeun pokokna anu di maksud, nyaeta ( Ilmu Ushuluddin) atawa ilmu Tauhid.

والله ولي الهداية والتوفيق 


Tuesday, November 29, 2016

BAHASAN KAHIJI MERTELAKEUN AGAMA


AGAMA bahasa arabna :

(DIIN,دين  ) sok disebut deui 

(SYARI'AT, شريعة )

(SYARA', شرع ) jeung 

( MILLAH,ملة ). 

Iyeu anu opat kecap sami maknana ku bahasa sunda disebut Agama. 

Ari pangna Agama disebat DIIN anu eta tina sapalihna makna DIIN teh Tho'at, margi eta Agama anu ku urang sok di To'ati peraturan nana. 

Ari pangna di sebat Syari'at jeung Syara', margi hartina Syare'at atawa Syara' teh hatina Gelaran, pedah Agama teh ku Alloh digelarkeun jeung dijelaskeun ku Rosulna. 

Ari pangna disebat MILLAH anu ngadung harti Ngabejakeun, pedah Agama dibejakeun ku Malaikat Jibril ka Rosul, teras ku Rosul ditepikeun ka umatna, anu akhirna dugi ka urang sadaya.

Salajengna eta kecap DIN /Agama teh aya tilu harti, Nyaeta :

1. Ceuk Lughot, nurut asal bahasana.
2. Ceuk Syara'
3. Ceuk Istilah tegesna ka tetepan dipakena eta kecap dina hiji pan anu dimaksud.

- Ari kecap DIN ceuk Lughot, eta sok ditujukeun kana sababaraha harti tina sapalihna saperti : Tho'at, ibadah, hisaban, pembalasan.
- Ari kecap DIN ceuk Syara' nyaeta :
 مَا شَرَعَهُ اللّٰهُ تَعَالَي مِنَ الْاَحْكَامِ عَلَي لِسَانِ نَبِيِّهٖ صلي الله عليه وسلم. 
Hartina, Ari agama teh ceuk syara' mah nyaeta : Aturan-aturan atawa hukum-hukum anu digelarkeun ku Alloh ta'ala kalawan perantaraan lisan anu janten Nabina shollallohu 'alayhi wasallam.

- Ari DIN ceuk Istilah nyaeta :
 وَضْعُ اِلٰهِيٌّ سَائِقٌ لِذَوِ ى الْعُقُوْلِ السَّلِيْمَةِ، بِاخْتِيَارِهِم اَلْمَحْمُوْد اِلٰى مَاهُوَ خَيْرٌلَهُمْ بِالذَّات 
Hartosna ari ngaran Agama ceuk Istilah mah nyaeta: aturan kapangeranan tegesna henteu aya anu ngatur anging Pangeran, anu ngajurung ka jalma anu boga akal salamet, ku pamilihna anu terpuji pakeun ngudag ka alusan manehna, boh anu mangrupa ka alusan didunia atawa kabagjaan di akherat.

Jadi atuh agama teh pangaturan Pangeran, lain pangaturan Nabi Muhammad jeung lain pangaturan makhluk sejenna. Oge eta Agama teh ngatur kana ka maslahatan hirup di dunia jeung kabagjaan akherat.

__________